Ozzy Osbourne: Ένας αυτοκαταστροφικός αλλά τρυφερός «Πρίγκιπας του Σκότους» – Η κορυφή και το τελευταίο «αντίο» από τον θρόνο του

«Πέθανε ο Ozzy Osbourne» ήταν η είδηση που έσκασε το βράδυ της Τρίτης 22 Ιουλίου.

«Αποκλείεται»… η πρώτη αντίδραση. Θα μπορούσε να είναι fake news ως απόρροια των πολλών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Θα μπορούσε να είναι ένα δικό του κακόγουστο αστείο, αλλά όχι, είναι αλήθεια. Το αστείο γύρω από την υγεία του και το πώς κατάφερνε πάντα να επιβιώνει, που για χρόνια έκαναν μεταξύ τους οι εκατομμύρια θαυμαστές του, έπαψε πια να είναι αστείο. Κι όμως ο Ozzy, o «πρίγκιπας του σκότους» έφυγε σε ηλικία 76 ετών.

Ήταν μόλις λίγες εβδομάδες πριν όταν ο Ozzy Osbourne εμφανίστηκε καθισμένος στον θρόνο του στη σκηνή του Villa Park στο Μπέρμιγχαμ μαζί με τα ιδρυτικά μέλη των Black Sabbath για μια τελευταία φορά. «Back to the Beginning» είχαν ονομάσει τη συναυλία αυτή, και ήταν ακριβώς αυτό, επιστροφή εκεί που ξεκίνησαν όλα, Από εκεί ξεκίνησε ο Ozzy Osbourne την πορεία του, κι εκεί την έκλεισε….Θα μπορούσε να έχει επιλέξει οποιοδήποτε στάδιο του κόσμου γι’ αυτή την τελευταία υπόκλιση και να το γεμίσει, εκείνος όμως διάλεξε το Villa Park στη γενέτειρά του, με 42.000 ανθρώπους να δίνουν το παρών, και εκατομμύρια άλλους να παρακολουθούν Online τον ίδιο να ερμηνεύει το «Mama I’m coming home», και να δακρύζουν, ίσως γιατί βαθιά μέσα τους ήξεραν -και ίσως και εκείνος ήξερε – ότι το τέλος δεν είναι μακριά.

«Κάποτε ένας τύπος με ρώτησε σε τι αποδίδω τη μακροζωία μου. Ειλικρινά δεν ξέρω. Δεν μπόρεσα ποτέ να κοντρολάρω τη ζωή μου. Από κάθε άποψη, έπρεπε να έχω πεθάνει. Κακομεταχειρίστηκα τον οργανισμό μου με ναρκωτικά, αλκοόλ και όλον αυτόν τον κακό τρόπο ζωής. Αλλά παρόλα αυτά επιβίωσα» είχε πει κάποτε ο ίδιος και ήταν αυτό, το ότι πάντα επιβίωνε που έκανε όλους μας να πιστεύουμε ότι ο Ozzy Osbourne είναι άτρωτος.

Ο John Michael “Ozzy” Osbourne γεννήθηκε στο βιομηχανικό Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, στις 3 Δεκεμβρίου 1948. Μεγάλωσε σε μια εργατική οικογένεια με πέντε αδέλφια σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα δύο δωματίων, βιώνοντας φτώχεια αλλά και σχολικό εκφοβισμό. Τότε δε μπορούσε να φανταστεί με τίποτα την πορεία που θα έπαιρνε η ζωή του, και ότι θα κατάφερνε να λατρευτεί από εκατομμύρια κόσμου και να γίνει ένας πραγματικός θρύλος.

Παράτησε το σχολείο στα 15 του χρόνια και έκανε διάφορες δουλειές του μεροκάματου (ακόμη και σε σφαγείο), όμως σύντομα παρασύρθηκε σε μικροκλοπές και διαρρήξεις προκειμένου να βγάζει χρήματα για τις καταχρήσεις του. Στα 17 του βρέθηκε στη φυλακή, εκτίοντας ποινή μερικών μηνών για κλοπές – μια εμπειρία που τον ταρακούνησε και τον έκανε να αποφασίσει να αλλάξει πορεία ζωής.

«Είναι όλα μέρος του «ταξιδιού» μου. Έχω κάνει πολλά ηλίθια πράγματα, αλλά τα λάθη είναι για να μαθαίνεις» είχε πει ο ίδιος σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις του.

Έχοντας μεγαλώσει με λατρεία για τους Beatles και το rock’n’roll, βγήκε από τη φυλακή αποφασισμένος να γίνει τραγουδιστής. Το 1968, ο νεαρός Ozzy ένωσε τις δυνάμεις του με τρεις συνομηλίκους του από τη γειτονιά του Aston στο Μπέρμιγχαμ – τον κιθαρίστα Tony Iommi, τον μπασίστα Terence “Geezer” Butler και τον ντράμερ Bill Ward – και δημιούργησαν μαζί ένα blues-rock συγκρότημα.

Αρχικά ονόμασαν την μπάντα Polka Tulk και κατόπιν Earth, παίζοντας μικρά τοπικά live. Λίγο αργότερα, συνειδητοποιώντας ότι ένα άλλο σχήμα ονομαζόταν επίσης Earth, εμπνεύστηκαν ένα νέο όνομα από την αγαπημένη τους ταινία τρόμου: Black Sabbath. Με τον Ozzy στα φωνητικά, τον Iommi στην κιθάρα, οι Black Sabbath άρχισαν να πειραματίζονται με έναν σκοτεινό, “βαρύ” ήχο που έθεσε τα θεμέλια αυτού που θα ονομαστεί heavy metal.

«Δεν συμφωνώ με όλα αυτά που γράφονται και λέγονται για μέταλ και hard rock. Όλα είναι μουσική. Θέλω να πω, η μέταλ μουσική των ’70s είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν των ’80s, και αυτή με τη σειρά της απ’ αυτήν των ’90s. Ποιος μπορεί να πει τι είδος είναι το ένα και τι το άλλο;» υποστήριζε ο ίδιος, ωστόσο κάθε φορά που κάποιος μιλάει για μέταλ, το μυαλό του δε μπορεί να πάει αλλού παρά μόνο σε εκείνον.

Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ «Black Sabbath» κυκλοφόρησε Παρασκευή και 13 (Φεβρουάριος 1970) και σημείωσε ανέλπιστη επιτυχία, μπαίνοντας στο Top-10 της Βρετανίας παρά τις απορριπτικές κριτικές. Το επόμενο άλμπουμ, «Paranoid» (1970), εκτίναξε τη φήμη του συγκροτήματος διεθνώς, περιλαμβάνοντας εμβληματικά κομμάτια όπως τα “War Pigs”, “Iron Man” και “Paranoid”, που θα γίνονταν ύμνοι της heavy metal γενιάς.

Μέσα σε μια δεκαετία οι Black Sabbath κυκλοφόρησαν οκτώ άλμπουμ, καθιερώνοντας τον σκληρό ήχο στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Οι σκοτεινές θεματολογίες και η απόκοσμη σκηνική παρουσία του Ozzy  έδωσαν στην μπάντα μια διαβόητη φήμη, που τροφοδοτούσε τόσο την λατρεία των φαν όσο και τις επιθέσεις συντηρητικών κύκλων. Μέχρι τα τέλη των ’70s, οι Black Sabbath είχαν πουλήσει δεκάδες εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας το συγκρότημα του πρωτοπόρους ενός ολόκληρου μουσικού κινήματος.

O Οζι ήταν χαρισματικός, εκκεντρικός, αλλά και ακραία αυτοκαταστροφικός. Η εκτεταμένη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ που έκανε προκαλούσε συνεχώς εντάσεις ανάμεσα στον ίδιο και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, τα οποία τελικά τον Απρίλιο του 1979 αποφάσισαν να τον απομακρύνουν. Η εξέλιξη αυτή, αντί να τον ταρακουνήσει, τον βύθισε ακόμη περισσότερο στο σκοτάδι. Πέρασε μια περίοδο βαθιάς κατάθλιψης και αυτοκαταστροφής, κλεισμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου με ουσίες, θεωρώντας ότι η καριέρα του είχε τελειώσει.

Τότε ήταν που στη ζωή του εμφανίστηκε η Sharon Arden κόρη του μάνατζερ των Sabbath, Don Arden. Η Sharon, που λίγα χρόνια μετά θα γινόταν σύζυγός του,  τον βοήθησε να σταθεί ξανά στα πόδια του και μαζί έστησαν την αντεπίθεσή του ως σόλο καλλιτέχνη.

Το 1980 ο Ozzy Osbourne επανεμφανίστηκε δυναμικά με το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ, το «Blizzard of Ozz». Το άλμπουμ σημείωσε θριαμβευτική επιτυχία (Top-10 στη Βρετανία, πολυπλατινένιο σε πωλήσεις) και χάρισε στον Ozzy κλασικά τραγούδια όπως το “Crazy Train”, που έγινε το signature τραγούδι του. Στη νέα του μπάντα ξεχώρισε ο ταλαντούχος νεαρός κιθαρίστας Randy Rhoads, του οποίου τα ευρηματικά riff και σόλο έδωσαν νέα ώθηση στον ήχο του Ozzy. Ακολούθησε το άλμπουμ «Diary of a Madman» (1981), εδραιώνοντας τη σόλο καριέρα του με επιτυχίες όπως το “Flying High Again”.

Toν Μάρτιο του 1982 μια τραγωδία συγκλόνισε τον Ozzy: ο Rhoads σκοτώθηκε σε δυστύχημα, όταν το μικρό αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε συνετρίβη κατά τη διάρκεια της περιοδείας. Ο χαμός του αγαπημένου του κιθαρίστα βύθισε τον Ozzy στη θλίψη, αλλά αποφάσισε να συνεχίσει – και αφιέρωσε τις επόμενες εμφανίσεις στη μνήμη του Randy.

Στα χρόνια που ακολούθησαν πέρασε αρκετά σκαμπανεβάσματα. Το 1992 βάφτισε την περιοδεία του “No More Tours” αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα ήταν η τελευταία του. Η μουσική όμως ήταν η ζωή του, ο Ozzy δε ζούσε χωρίς αυτή γι’ αυτό και δεν άντεχε πολύ μακριά της. Τη δεκαετία του 90 o Ozzy Osbourne θα γνωρίσει ξανά την κορυφή.

Το live άλμπουμ «Live & Loud» (1993) του απέφερε το πρώτο του βραβείο Grammy, ενώ με τον δίσκο «Ozzmosis» (1995) επέστρεψε στα charts και περιόδευσε ασταμάτητα. Το 1996 μάλιστα, οραματίστηκε το Ozzfest, ένα περιοδεύον φεστιβάλ heavy metal μουσικής που έδωσε βήμα σε νεότερες μπάντες και καθιέρωσε τον ίδιο ως ιθύνων νου της metal κοινότητας

Μέχρι το τέλος των 90s θα συνεχίσει να δίνει μάχη με τις καταχρήσεις, Ωστόσο η καριέρα του δε δείχνει να επηρεάζεται από αυτό. Το 2001 θα γνωρίσει νέα άνθηση με την κυκλοφορία του άλμπουμ «Down to Earth» που τον επανέφερε στα υψηλά στρώματα των charts.

Το παρατσούκλι «Πρίγκιπας του σκότους»

Το παρατσούκλι αυτό δε δόθηκε τυχαία στον Ozzy. Oι εμφανίσεις του ήταν πάντα εκκεντρικές, και πολλές φορές δε δίσταζε να σοκάρει το κοινό με τις συμπεριφορές του. Σκηνικά όπως αυτά που πετούσε ωμά κρέατα στους θεατές των συναυλιών του, αλλά και το περιβόητο δάγκωμα κεφαλιού ζωντανής νυχτερίδας σε μια από τις εμφανίσεις του ενίσχυσαν την εικόνα του ως του απόλυτου ανυπότακτου ρόκερ, που ζει και αναπνέει την υπερβολή.

H άλλη πλευρά του Ozzy Osbourne

Την άνοιξη του 2002, το μουσικό κανάλι MTV θα λανσάρει το ριάλιτι σόου “The Osbournes”, το οποίο κατέγραφε την καθημερινή ζωή του Ozzy, της συζύγου του Sharon και των παιδιών τους, Kelly και Jack, στην έπαυλή τους στο Λος Άντζελες.

Το τηλεοπτικό κοινό λάτρεψε τη σειρά από το πρώτο κιόλας επεισόδιο. Το κοινό είδε ξαφνικά τον άλλοτε αιμοβόρο «άρχοντα του σκότους» σε ρόλο οικογενειάρχη, να τσακώνεται με τα έφηβα παιδιά του για τις ακατάστατες κρεβατοκάμαρες ή να προσπαθεί αδέξια να χειριστεί το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης. Οι κάμερες αποκάλυψαν μια απρόσμενα τρυφερή, αυτοσαρκαστική και ευάλωτη πλευρά του Ozzy.

Το The Osbournes έγινε φαινόμενο ποπ κουλτούρας, σπάζοντας ρεκόρ τηλεθέασης και κέρδισε βραβείο Emmy το 2002. Ο Ozzy, που κάποτε τρομοκρατούσε τους καθωσπρέπει, τώρα ήταν ένας αξιαγάπητος πατέρας και σύζυγος. Μέσα από αυτή την παράδοξη δεύτερη καριέρα στη μικρή οθόνη, οι Osbourne έγιναν household names σε ολόκληρη την υφήλιο και ο Ozzy κέρδισε μια νέα γενιά θαυμαστών.

Η Sharon Osbourne αποδείχθηκε όχι μόνο σύζυγος αλλά και φύλακας-άγγελος για τον Ozzy. Ως μάνατζέρ του επί δεκαετίες, διαχειρίστηκε την καριέρα του και στάθηκε δίπλα του στις πιο δύσκολες στιγμές, από τους αγώνες του με τον εθισμό μέχρι σοβαρά προβλήματα υγείας. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά – την Aimee, την Kelly και τον Jack – ενώ ο Ozzy είχε ήδη δύο μεγαλύτερα παιδιά (Jessica και Louis) από τον πρώτο του γάμο τη δεκαετία του ’70 με τη Thelma Riley. Παρά τα σκαμπανεβάσματα (ακόμη και μια σύντομη κρίση στη σχέση τους το 2016, που όμως ξεπεράστηκε), οι Ozbourne παρέμειναν ενωμένοι. Η εικόνα του Ozzy ως οικογενειάρχη που αγαπάει βαθιά τη γυναίκα και τα παιδιά του ήρθε να εξισορροπήσει τον μύθο του αλλοπρόσαλλου ροκ σταρ, δείχνοντας ότι πίσω από τον θρύλο κρυβόταν πάντα ένας άνθρωπος με καρδιά.

Το 2003 ο Ozzy επέζησε από ένα φοβερό ατύχημα με τετράτροχο όχημα (ATV) που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή – υπέστη κατάγματα σε σπόνδυλους, έπεσε σε κώμα για μερικές ημέρες, όμως τελικά ανάρρωσε. Στα χρόνια που ακολούθησαν, συνέχισε να ηχογραφεί (το 2020 κυκλοφόρησε το «Ordinary Man» με συμμετοχές-έκπληξη από τον Elton John και τον κιθαρίστα των Guns N’ Roses, Slash) και να δίνει συναυλίες, αραιότερα όμως καθώς τα χρόνια βάραιναν.

Τον Ιανουάριο του 2020 έκανε μια συγκλονιστική αποκάλυψη: σε συνέντευξή του στην εκπομπή Good Morning America, μίλησε δημόσια για πρώτη φορά για τη μάχη του με τη νόσο Πάρκινσον, με την οποία είχε διαγνωστεί κρυφά από το 2019. «Δεν είμαι καλός στο να κρατώ μυστικά. Δεν μπορούσα να το κρύβω άλλο», είπε τότε ο Ozzy, εξηγώντας ότι ήθελε να είναι ειλικρινής με τους θαυμαστές του. Παράλληλα, αποκάλυψε ότι η πτώση που είχε υποστεί το 2019 επιδείνωσε δραματικά την κατάστασή του – είχε τραυματίσει τη σπονδυλική του στήλη, χρειάστηκε διαδοχικές χειρουργικές επεμβάσεις και για μεγάλο διάστημα δυσκολευόταν να κινείται.

Παρά τα όποια προβλήματα, ο Ozzy δεν εγκατέλειψε ποτέ τη μουσική. Το 2022 όταν η πατρίδα του το ζήτησε, εκείνος παρά τα όποια κινητικά του προβλήματα, εμφανίστηκε στην  τελετή λήξης των Κοινοπολιτειακών Αγώνων στο Μπέρμιγχαμ και τραγούδησε μαζί με τον Tony Iommi το κλασικό “Paranoid”.

Τον Ιανουάριο του 2025 ανακοινώθηκε η επανένωσή του με τους Black Sabbath για μια τελευταία συναυλία, εκεί από όπου ξεκίνησε η πορεία τους, στο Μπέρμιγχαμ. Ήταν η πρώτη συναυλία από το 2017 όπου η αυθεντική σύνθεση των Black Sabbath επανενώθηκε πλήρως: δίπλα στον Ozzy (φωνή) στάθηκαν ξανά ο Tony Iommi στην κιθάρα, ο Geezer Butler στο μπάσο και ο Bill Ward στα τύμπανα.

Ο Ozzy εμφανίστηκε στον θρόνο του μη μπορώντας πλέον να σταθεί όρθιος, αλλά αυτό δεν έδειχνε να τον πτοεί. Η φωνή του ήταν βροντώδης, η παρουσία του επιβλητική.

Στο φινάλε της βραδιάς, κάτω από ένα εντυπωσιακό σόου πυροτεχνημάτων, ο Ozzy – συγκινημένος μέχρι δακρύων – απηύθυνε μερικές τελευταίες λέξεις στο κοινό που τον αποθέωνε: «Δεν έχετε ιδέα πώς νιώθω – σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου», είπε με σπασμένη φωνή. Ήταν η στιγμή της «τελευταίας υπόκλισης».

Ο Ozzy λίγες ημέρες μετά την τελευταία αυτή υπόκλιση «έφυγε». Άλλωστε ο ίδιος δε ζούσε μακριά από τη μουσική και τις live εμφανίσεις. Η χαρακτηριστική φωνή του – άλλοτε απόκοσμη κραυγή, άλλοτε μελωδική και φορτισμένη με συναίσθημα – θα παραμείνει ωστόσο για πάντα σύμβολο αυθεντικότητας και σκοτεινού πάθους.

Πηγή: tlife.gr, Photo credits: Reuters